Eigen weg

Geregiseerd door

| Documentaire |
| Nederland |
2002
Omroep:
Duur: 54 minuten
Leeftijd: AL
Filmportret van beeldend kunstenaar Leon Adriaans. Leon Adriaans (58) werkt overdag op het land. Hij houdt paarden, geiten en kippen op zijn boerderij in St. Michielsgestel. Daar werkt hij overdag als boer, timmerman en smid, en 's avonds en 's nachts als schilder. 's Avonds en een gedeelte van de nacht schildert hij obsessief. Zijn kunst reageert sterk op zijn `boerenomgeving', is daar een reflectie van, maar is vooral een verbeelding van zijn innerlijk. Abstracte en figuratieve voorstellingen wisselen elkaar af of komen uit elkaar voort. Pieter Verhoef f portretteert de schilder Adriaans die zich sterk verbonden voelt met de natuur en wars is van artistieke modes en nieuwlichterij. Leon Adriaans zegt niet te weten waarom hij schildert en zelf versteld te staan van wat hij maakt. Het is meer een moeten d an een vruchtbaar creatief iets. Een typerende uitspraak van Leon Adriaans luidt: 'een kunstenaar is een drachtig dier waar beelden in zitten die eruit moeten.' Wat hij wel weet te vertellen is dat het schilderen voortkomt uit een gemoedstoestand die met h eimwee en verdriet te maken heeft, hoewel de beelden daar niet rechtstreeks mee te maken hebben. Een kwaststreek is, volgens Adriaans, om in 't holst van de nacht te schreeuwen zonder stem. Aan het schilderen gaat een aantal rituelen vooraf, zoals het meng en van de verf uit natuurlijke pigmenten, het weken van grove kwasten en het uitzoeken van de muziek, meestal zigeunermuziek. Vervolgens begint Adriaans met een bekend beeld: de schilder op de vloer voor zijn doek in de ruimte met de lichtende ramen. Van daaruit stapt hij iedere keer weer in een onbekende wereld, zonder te weten wat er komen gaat. Hij schildert direct, maakt nooit schetsen en voelt zich altijd opnieuw op onbekend terrein.